Op 19 februari 2020 hoorde ik ’s ochtends even voor half acht een merel zingen. Dat is altijd een moment om van te genieten. Hoe lang de vogel al bezig was, kan ik niet zeggen, maar wel dat tegen kwart voor acht dit mannetje het genoeg vond. Was er misschien geen leuk vrouwtje dat voor hem viel?
Niet zo’n gekke gedachte sinds 2016 toen het opviel dat er opeens minder merels te zien waren. Ik kan het bevestigen, want in augustus van dat jaar kon ik op mijn maandlijst geen merel noteren en ook niet in september. In de periode tot vorig jaar was het de vogelaars duidelijk er zijn minder merels.
De oorzaak van de achteruitgang werd toegeschreven aan het Usutu-virus. Dit virus wordt overgebracht door muggen en wel in Afrika. Het is mogelijk dat trekvogels dit virus meenemen. In Oostenrijk heeft men in 2001 het virus voor het eerst geconstateerd en in 2012 bleek er in Duitsland een ware slachting plaats te vinden. Wij kunnen ons dit voorstellen in deze tijd dat in China het Corona-virus het leven daar en ook op cruiseschepen een hoop gedoe teweegbrengt.
Wij mensen denken alles in de hand te kunnen houden, maar een onooglijk stukje… Ja wat? Het is biologisch geen leven, maar wel iets dat een cel kan binnendringen en dan veel narigheid ten gevolge kan hebben.
Wie is er nu de heerser der aarde?
Op de foto die Otto de Vries uit Wieringerwerf maakte, ziet u een mannetjesmerel in zomerkleed. Dat zien we aan zijn prachtige gele snavel. Deze vogel is gefotografeerd in maart 2008 op de voedertafel bij de werkschuur van Staatsbosbeheer aan de Hippolytushoeverweg. Geniet u de komende tijd van de zang van de merel en natuurlijk van al de vogels.
Dit delen:
