Column: ‘Ritme’ door Ds. Willemien Lammers

“Hoe het met me is? Nou, niet goed. Het is helemaal niet fijn om met pensioen te zijn,” sprak de oude man. Hij keek me boos aan. Het was een huisbezoek en ik had opgewekt gevraagd hoe het met hem ging nu hij niet meer werkte. En eerlijk gezegd had ik verwacht dat hij blij zou zijn. Maar nee. Niet fijn dus. Waar het hem dan in zat, dat hij het niet fijn vond? “Ik heb nooit geen vakantie meer,” mopperde de man. “En alle dagen zijn hetzelfde. Ik word er zo moe van.” Met een schok realiseerde ik me dat de man gelijk had. Argeloos had ik met-pensioen-gaan in mijn hoofd gelijk gesteld met altijd-vakantie. Maar zo is het natuurlijk niet. Als je altijd vakantie hebt, heb je het nooit meer. En dan mis je dat.

Het is een oude wijsheid van de kerk dat je je dagen indeelt in werkdagen en dagen die anders zijn. Heilige dagen. Lege dagen. Rustdagen. Dat had de kerk natuurlijk niet zelf bedacht. Zowel in het oude Jodendom als in de heidense culturen was er al sprake van een ritme in de dagen. En dat ritme hebben mensen nodig. Dag en nacht, zomer en winter, werkdagen en rustdagen. Tijd voor aardse zaken en tijd voor hemelse zaken. En met hemelse zaken bedoel ik niet dat je de hele dag moet bidden. Meer dat je even opkijkt van het alledaagse. Dat je tijd hebt om na te denken over de zin van je leven. Dat je even emotioneel pas op de plaats maakt en voelt of alles nog wel goed zit. Dat je tijd hebt voor een goed gesprek met wie je dierbaar zijn. Dagen met een feestelijk randje. Met zondagse kleren en zondagse rust. Met genieten van een rustige wandeling in de natuur of een gezellige maaltijd met een beetje extra. Zo’n dag heb je elke week nodig. Zo’n dag om even rustig adem te halen en te genieten. En soms heb je vakantie nodig. Het woord vakantie komt natuurlijk van het Latijnse woord vacare: vrij zijn of leeg zijn, en daarvan afgeleid: vacantia. Geen verplichtingen hebben.

Vakantie is goed voor een mens. Stress verminderen, je hoofd leegmaken, tijd hebben om gewoon te zijn in plaats van zo veel te moeten. En daarvoor hoef je niet te reizen. Dat kan ook gewoon thuis. Sterker nog: uit onderzoek blijkt dat thuisblijven misschien wel beter werkt. Als je de dagen maar echt anders maakt dan je werkdagen. Net zoals je die ene dag in de week echt anders kunt maken dan andere dagen. Geloof me, het doet een mens goed. Dit alles schrijf ik u natuurlijk niet alleen opdat u er uw voordeel mee doet. Ik schrijf het ook voor mezelf. Dit weekeinde begint mijn eigen vakantie. Vier weken lang. Ik heb er zin in. Maar het betekent ook, dat ik als columnist tijdelijk even afscheid van u neem. In de loop van juli kom ik weer terug. Tot dan: alle goeds!

Ds. Willemien Lammers